„Starość” nie musi oznaczać bierności, choroby, samotności, wręcz przeciwnie może to być czas aktywnej realizacji własnych pasji i marzeń.

Osoby starsze to ogromny potencjał, który powinien być wykorzystany przez organizacje pozarządowe i społeczności lokalne. To przede wszystkim nieocenione źródło tak zwanej wiedzy pragmatycznej, czyli wiedzy budowanej na podstawie długoletnich życiowych i zawodowych doświadczeń.

Role pełnione przez zdrowych starszych ludzi w społeczeństwie oraz potrzeby ludzi w podeszłym wieku obecnie są przedmiotem wielu dyskusji i badań naukowych we współczesnym społeczeństwie. W przypadku osób starszych pojawia się konieczność przystosowania się, do pojawiających się nieciągłości niektórych przynajmniej ról społecznych. Ponadto dużo dyskutuje się na temat rozwoju demograficznego w Polce w przyszłości.

Obecnie Polska znalazła się w takim momencie rozwoju demograficznego, że nawet wzrost współczynnika dzietności do poziomu gwarantującego prostą zastępowalność pokoleń (2,1-2,15) nie spowoduje odwrócenia procesu starzenia się społeczeństwa i nie powstrzyma zmniejszania się liczby ludności w kraju (Raport Urzędu Statystycznego, 2014). Zgodnie z założeniami opracowanej przez Główny Urząd Statystyczny prognozy demograficznej, obejmującej okres do 2050 r., w przyjętej perspektywie może wystąpić znaczne zmniejszenie liczby dzieci i osób dorosłych, zaś zwiększy się liczba i udział osób starszych o 30% , szczególnie na obszarach wiejskich, natomiast w miastach zbliży ilość tych osób do 35%. Ogółem można powiedzieć, że liczebność osób starszych do 2050r może zwiększyć się o 5,4 mln (Raport Urzędu Statystycznego, 2014).
Rozwój nauki w różnych dziedzinach wpływa na poprawę jakości życia, postęp w dziedzinie medycyny, co ogranicza wpływ chorób na długość trwania życia. Obecnie średnia długość życia człowieka wciąż rośnie, przy czym kobiety zazwyczaj żyją dłużej niż mężczyźni (J. Bancroft, 2011s, 249). Bancroft uważa, że tendencje te pociągają za sobą trzy następstwa:
-wzrost liczby osób starszych
-wzrost liczby osób zdrowych i wymagających opieki,
-dominację kobiet w starszych grupach wiekowych ( za: Bancroft, 2011, s. 249 ).
Zgodnie z założeniami prognozy Raportu Urzędu Statystycznego (2014) wydłuży się dalsze trwanie życia osób, które w 2050 r. będą w wieku 65 lat lub starszym w ten sposób, żeurodzony w 2050 r. mężczyzna będzie miał przed sobą średnio 81,1 lat życia, a więc o 9 lat więcej niż w 2013 r., natomiast przeciętne trwanie życia kobiet wyniesie 87,5, czyli o 6,4 lat dłużej niż obecnie.
Ponadto prognozuje się, że wraz z zwiększeniem się liczby osób starszych, wydłużeniem się ich życia wzrośnie liczba gospodarstw domowych z osobami starszymi, samotnymi (Raport Urzędu Statystycznego, 2014). Należy liczyć się z poważnym narastaniem problemu samodzielnej egzystencji osób starszych, a szczególnie wśród seniorów wymagających pomocy – opieki, leczenia i rehabilitacji” (Raport Urzędu Statystycznego, 2014) .
Uwzględniając strukturę według płci w końcu prognozowanego okresu kobiety będą stanowiły 64% tej grupy. Zgodnie z założeniami prognozy opisanej w Raport Urzędu Statystycznego (2014) osoby, co najmniej 80-letnie, w 2050 r. mogą stanowić 10,4% populacji kraju, podczas gdy w 2013 r. było ich 3,9%. Spośród 3,5 mln mieszańców Polski będących w 2013 r. w wieku 80 lat i więcej, w końcowym roku prognozy ponad 59 tys. może ukończyć 100 lat” (Raport Urzędu Statystycznego, 2014).
Prognozuje się, że na przestrzeni najbliższych 20 lat zwiększy się świadomość i znaczenie dobrego zdrowia, zdrowego stylu życia, rozumianego, jako stan dobrego- fizycznego, psychicznego i społecznego- samopoczucia osób starszych. Obecne ten styl życia jest szczególnie propagowany wśród dzisiejszych 40-50-latków. Zatem, należy spodziewać się pozytywnych zmian w stanie zdrowia ludności, a także w jego samoocenie, tj. zwiększenia wskaźnika osób określających swoje zdrowie, jako dobre lub bardzo dobre – szczególnie w młodszych grupach osób starszych” (Raport Urzędu Statystycznego, 2014). Ponadto prognozuje się, że w najbliższych latach może wzrosnąć aktywność zawodowa ludności w starszym wieku. Proces ten będzie dotyczył przede wszystkim najmłodszej grupy (65-69 lat). Współczynnik aktywności zawodowej może także wzrosnąć w starszych rocznikach, ponieważ wiek emerytalny będą osiągać coraz więcej lepiej wykształcone grupy osób, posiadających doświadczenie zawodowe i wyższy poziom kwalifikacji zawodowych” (Raport Urzędu Statystycznego, 2014).
Szybki postęp w dziedzinie medycyny umożliwiający wcześniejsze i dokładniejsze diagnozowanie chorób, a tym samym skuteczniejsze ich leczenie, prowadzenie zdrowego stylu życia, zmiana diety, jak również działania rządu, prowadzące do zapewnienia odpowiednich warunków życia, pracy, kształcenia, kultury fizycznej oraz wypoczynku i rekreacji prawdopodobnie będzie wpływać na stałą poprawę kondycji zdrowotnej Polaków, a tym samym ich dłuższe życie.

W przypadku osób starszych pojawia się konieczność przystosowania do pojawiających się nieciągłości niektórych przynajmniej ról społecznych. Aby to przystosowanie przebiegało bezkolizyjnie konieczne jest posiadanie odpowiednich kompetencji społecznych, które pomoże Państwu nabyć moja Fundacja Geriatrics.